آخرین نشانه از نشانههاى حتمى در آستانه قیام جهانى حضرت بقیةاللَّه - ارواحنافداه - قتل نفسزکیه است که در مسجد الحرام، در میان رکن و مقام به هنگام قرائت پیام امام به شهادت مىرسد.
قتل نفسزکیه و خسف بیدا، از علامات ظهور به معناى اخص کلمه نمىباشند، بلکه علامت خروج و قیام جهانى آن حضرت مىباشند
شیخ مفید نیز به پیروى از کلام امیر مؤمنان علیه السلام این دو نشانه را کنار هم یاد کرده است.
کشته شدن نفس زکیه در میان رکن و مقام از نشانههاى حتمى است. در این رابطه چندین حدیث با سند صحیح در بخش آغازین این نوشتار ذکر نمودیم و اینک حدیث دیگرى مىآوریم که آن را شیخ مفید از طریق فضلبن شاذان از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: وَ قَتلُ النَّفس الزَّکیة مِنَ المحْتوم؛ قتل نفس زکیه از نشانههاى حتمى است.(187) این حدیث به همین تعبیر از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده است.(188)
نفسزکیه نامش محمد است. امام صادقعلیه السلام در ضمن یک حدیث طولانى مىفرماید: وَ قَتْلُ غُلامٍ مِن آلِ مُحمَّد صلى الله علیه و آله و سلم بَینَ الرُّکنِ وَ المَقام، اِسْمُهُ مُحمدبن مُحمد، وَ لَقَبُهُ النَّفسُ الزَّکیَّة؛ قتل جوانى از آل محمد صلى الله علیه و آله و سلم در میان رکن و مقام که نامش محمد فرزند محمد، و لقبش: نفسزکیه مىباشد.(189)
این حدیث را فضلبن شاذان فقط با دو واسطه نقل کرده که هر دو در حد اعلاى وثاقت مىباشند.(190)
در این حدیث که از نظر سندى در اوج صحت است، نام پدرش محمد آمده، ولى در حدیث دیگرى از امام باقر علیه السلام حسن آمده است.(191)
نفسزکیه از تبار امام حسینعلیه السلام است. امام باقرعلیه السلام در ضمن یک حدیث طولانى مىفرماید: اگر هر چیزى بر شما مشتبه شود؛ هرگز پیمان پیامبر، پرچم پیامبر، سلاح پیامبر، و نفسزکیهاى که از نسل امام حسینعلیه السلام است، بر شما مشتبه نمىشود.(192)
پس آنچه ابو الفرج نقل کرده که نفسزکیه از اولاد امام حسن مجتبىعلیه السلام است، از سوى پیروان نفسزکیه (محمدبنعبداللَّهبنحسن) جعل شده است.
حضرت مهدى دقیقاً 15 روز بعد از قتل نفسزکیه قیام جهانى خود را آغاز مىکند. امام باقرعلیه السلام در این رابطه مىفرماید: لَیْسَ بَینَ قِیامِ القائِم وَ قَتلِ النَّفسِ الزَّکیةِ أَکثَر مِن خَمسةَ عَشْرَ لَیلَة؛ در بین قتل نفسزکیه و قیام قائم(193) جز 15 شب فاصلهاى نخواهد بود.(194)
نفس زکیه بى‌گناه است. امیرمؤمنانعلیه السلام در این رابطه مىفرماید: ریختن خون حرام، در روز حرام، در شهر حرام، از تیرهاى از قریش. سوگند به خدایى که دانه را شکافت و انسان را آفرید، پس از آن بیش از 15 شب حکومت نخواهد داشت.(195) منظور از خون حرام؛ انسان بى گناه، منظور از روز حرام؛ ماه ذیحجة الحرام و منظور از شهر حرام؛ مکه معظمه مىباشد.
قتل نفسزکیه خیلى ناجوانمردانه است. امیرمؤمنانعلیه السلام در این رابطه مىفرماید: به خدا سوگند گویى به نوجوانى از قریش مىنگرم که در خون خود دست و پا مىزند. پس از این جنایت کسى در روى زمین عذر آنها را نپذیرد و دیگر براى آنها سیطرهاى نمىماند.
نفسزکیه را به هنگام قرائت پیام حضرت مىکشند. امام باقرعلیه السلام مىفرماید: قائم(196) به یکى از یارانش مىفرماید برو به سوى اهل مکه و بگو من فرستاده فلانى هستم. او به شما مىگوید »ما اهلبیت رحمت و معدن رسالت و خلافتیم، ما ذریه پیامبر و از تبار پیامبرانیم، ما مورد ستم واقع شدیم، ما پایمال و منکوب شدیم، از روزى که پیامبر ما رحلت کرده تا به امروز حق ما گرفته شده، ما از شما یارى مىطلبیم. ما را یارى کنید.« هنگامى که آن جوان این پیام را ابلاغ مىکند؛ به سویش تهاجم مىکنند و او را در میان رکن و مقام سر مىبرند. او نفسزکیه است.(197)
نفسزکیه دقیقاً روز 25 ذیحجه کشته مىشود و 15 روز بعد، روز دهم محرم (عاشورا) قیام جهانى آغاز مىشود.
آخرین نشانه، قتل نفسزکیه است و بعد از آن، حضرت مهدى(198) صاحب سیره شایسته، قیام مىکند.
حضرت مهدى(199) خروج نکند جز هنگامى که نفسزکیه کشته شود. چون او کشته شود، ساکنان زمین و آسمان بر آنها خشمگین شوند.(200)
عبداللَّهبن بشّار سوگنامه مفصلى پیرامون شهداى راه فضیلت، از خاندان عصمت و طهارت سروده، در مورد نفسزکیه مىگوید:
و آخر عند البیت یقتل ضیعة یقوم فیدعو للامام فینحر
یکى دیگر به تباهى در کنار کعبه کشته مىشود، او برمىخیزد و به سوى امام علیه السلام فرا مىخواند و در این راه کشته مىشود.
وفی قتل نفس بعد ذلک زکیة امارات حق عند من یتذکر
در قتل نفسزکیه نشانههاى حقى هست براى کسى که متذکر شود.
