گرچه هر چیزی به مقدار متعادلش خوب است، اما در مورد عشق این قضیه را صادق ندانید. دانشمندان می‌گویند داشتن یک رابطه عاشقانه و سالم برای قلب خوب است، البته معلوم نیست دقیقا چرا. این امر ممکن است به این دلیل باشد افرادی را نزدیک و سالمی را با همسرشان دارند، کمتر سیگار می‌‌کشند، از لحاظ جسمی فعال‌تر هستند و با احتمال بیشتری زندگی‌شان یک ساختار اجتماعی کاملا تکامل‌یافته دارد.
به گفته پژوهشگران یک نظریه در این مورد این است که افرادی که دارای چنین رابطه‌ای هستند، ممکن است دچار تغییرات عصبی- هورمونی شوند که اثرات مثبتی بر روی بدن از جمله بر دستگاه قلبی - عروقی داشته باشد. سطح برخی از هورمون‌ها در بدن بسته به میزان استرس و اضطراب فرد متفاوت است. گرچه این نظریه ثابت نشده است، اما نظر بر این است که قرار داشتن در چنین رابطه‌ای ممکن است اثرات مثبتی بر بر دستگاه قلبی- عروقی در درازمدت بگذارد.
در واقع بررسی‌ها نشان داده‌اند که استرس کشنده است و تنهایی مرگبار و از دست دادن یک فرد محبوب به معنای واقعی کلمه "قلب را می‌شکند."
تعارض یا منفی‌گرایی در یک رابطه خطر ابتلا به بیماری‌های عروق کورونر قلب را می‌افزاید. در یک بررسب که بنیاد قلب و سکته مغزی کانادا انجام داد مشخص شد که افرادی دارای روابطی ناشاد با همسرشان هستند، هنگامی که با او هستند، به طور مداوم فشارخونشان بالا است.
در حالیکه افراد مبتلا به بیماری پرفشاری خون در حد ملایم مبتلا هستند، و رابطه‌ای عاشقانه و حمایت‌کننده باهمسرشان دارند، هنگام بودن به همراه او کاهش فشار خون نشان می‌دهند.
البته انواع مختلفی از روابط عاشقانه وجود دارد. اما به گفته پژوهشگران در مجموع اطلاعات حاکی از آن است که درگیر بودن در هر نوع رابطه سالم و صمیمانه‌ای ممکن است تاثیرات مثبت بسیاری بر سلامت داشته باشد.
