حتما شنیده اید که حال و هوای روحی شما با زیباییتان ارتباط مستقیم دارد ، وقتی خسته و افسرده هستید احساس می کنید زشت شده اید ، اما آیا واقعا اینطور است ؟

این اتفاق چگونه می افتد ؟ چه عواملی باعث می شوند چهره شما تغییر کند ؟

علم نشان داده است که احساس ما بطور مستقیم روی ظاهرمان خود را بروز می دهد.شاید قبلا هم این مطلب را شنیده باشید اما به آن توجه نکرده اید ،  " استرس ها ایجاد التهاب می کنند که هر دو ( استرس و التهاب ) باعث از بین رفتن کلاژن های پوست و ایجاد چین و چروک می گردند". این جمله را امی وسلر متخصص و مشاور پوست اهل نیویورک می گوید. شادی باعث می شود که پوست درمان شود و بدرخشد.

     افسردگی : از بین برنده زیبایی    

مهم نیست که تحت چه شرایطی به سراغتان می آید ( یعضی وقتها مشکلات جدی مثل بیکاری یا حتی داشتن یک روز پرکار ) استرس و افسردگی می تواند تاثیرات اساسی روی زیبایی شما بگذارد.
افسرده بودن و داشتن اضطراب باعث ترشح هورمون کورتیزول می شود که مهمترین نقش را در بروز چنین پدیده ای برعهده دارد ، کورتیزول هورمونی است که در غده آدرنال واقع در بالای کلیه ها ترشح می شود. کورتیزول وظایف زیادی در بدن انجام می دهد و متاسفانه تقریبا همه آنها بد هستند. برای مثال کورتیزول باعث بروز تغییرات هورمونی می گردد که باعث ریزش موقتی مو می شود یعنی موها نازک تر و خلوت تر می شوند. بالا بودن سطح این هورمون نیز باعث زیاد شدن اشتها، میل به شیرینی و تجمع چربی مخصوصا در ناحیه شکم می شود.

بعلاوه استرس تاثیر عمیقی روی پوست می گذارد. متخصصین زیبایی دانشگاه استنفورد در بررسی که روی 22 دانشجو انجام داده بودند دریافتند که بیماری آکنه در زمان امتحانات بیشتر از بقیه ترم در بین دانشجویان شایع است. بعضی از دانشمندان معتقدند که این تنش در اثر زیاد شدن سبوم ایجاد می شود ؛ سبوم ماده روغنی موجود در پوست است که در واقع محافظت از پوست را بر عهده دارد اما گاهی وقتها با سلولهای مرده و باکتریها ترکیب شده و باعث می شود که فولیکول های مو مسدود شود و یا منجر به جوش می شود. سلولهایی که سبوم را در بدن تولید می کنند معروف به گیرنده های استرس هستند ، و احتمالا می توان اینگونه معنی کرد که در شرایط بحرانی تولید آنها کاهش می یابد. البته این مکانیزم هنوز در بین محققان درحال بررسی است. این چرخه به این صورت است : استرس باعث جوش می شود و جوش از بین نمی رود چون شما استرس دارید واین مساله هم در شما ایجاد استرس می کند.

تنش های مزمن نیز موجب ایجاد وقفه در تولید کلاژن های جدید می شود ، کلاژنها گروهی از پروتئین های حفاظتی ساختاریافته در بدن می باشند. بدون کلاژن جدید پوست ضعیف تر و نازک تر می شود. داشتن شرایط روحی نامناسب نیز باعث می شود که پوست آب خود را از دست بدهد. بعلاوه احساس ناراحتی کردن نیز روی توانایی سلولها برای ترمیم جراحات تاثیر می گذارد.