ابوهارون مکفوف نقل کرده است که امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
... اى ابوهارون، هر کس در رثای حسین علیه السّلام شعرى بگوید و خود گریه کند و ده نفر دیگر را نیز بگریاند، بهشت بر او واجب مى‌شود؛ هرکس در رثای حسین علیه السّلام شعرى بگوید و خود گریه کند و پنج نفر دیگر را نیز بگریاند، بهشت بر او واجب مى‌شود؛ و هر کس که در رثای حسین علیه‌ لسّلام شعرى بگوید و خود گریه کند و یک نفر را بگریاند، بهشت بر هر دو واجب مى‌شود؛ و هر کس که نزد او یادی از حسین علیه‌السّلام شود و از چشمانش به مقدار بال مگسی اشک خارج شود، ثواب و اجر او نزد خداست و [خداوند براى وى] به کمتر از بهشت راضی نمی‌شود.
(کامل الزّیارات، 104، ح 1)