تاج از فرق فلک برداشتن،

جاودان آن تاج بر سرداشتن،

در بهشت آرزو ره یافتن،

هر نفس شهدی به ساغر داشتن،

روز در انواع نعمت ها و ناز،

شب بتی چون ماه در بر داشتن،

صبح از بام جهان چون آفتاب،

روی گیتی را منور داشتن ،

شامگه چون ماه رویا آفرین،

ناز بر افلاک اختر داشتن،

چون صبا در مزرع سبز فلک،

بال در بال کبوتر داشتن،

حشمت و جاه سلیمانی یافتن،

شوکت و فرّ سکندر داشتن،

تا ابد در اوج قدرت زیستن،

ملک هستی را مسخّر داشتن،

برتو ارزانی که ما را خوش تر است:
لذت یک لحظه "مادر" داشتن!

بیست سال از ورودت به بهشت آروزها می گذردومن همچنان باتکه ای ازسیب دردستانم ، درانتظارمانده ام تا روزگاری به توبپیوندم . مرانیزدریاب